دیانا از جنس حضور

عزیز دلم دیانای قشنگم مامان دارد با تو بزرگ میشود انگار من هم تولدی دوباره یافته ام و با تو رشد می کنم و درس های تازه می گیرم. امروز سوار قطار شهری شدیم تا به قرار هفتگی مان برویم اینبار خانه اتوسا. تو کنار من روی صندلی نشسته بودی و بعد خانمی کنار ما ایستاد. من گویی که عذاب وجدان داشتم از اینکه می توانم کودکم را روی پایم بگیرم و آن خانم روی صندلی بنشیند. انگار یک نوای قدیمی بود یا درسی که می خواهد تا ابد گوشه ذهنم بماند. یا شاید بیشتر یاد خودم می افتادم که وقتی کوچک بودم و کنار مادرم روی صندلی های اتوبوس می نشستم کسی حاضر نبود وجودم را به رسمیت بشناسد و مرا از روی صندلی بلند می کردند تا بزرگترها!!!!!! بنشینند. و من از آن موقع به این...

سه شنبه این هفته یعنی 16 آبان 91 یکی از بهترین دوستان وبلاگی مان را از نزدیک زیارت کردیم. فریبا و نیروانای عزیز . مادر و دختری از جنس بهار، پر انرژی و شاد و خونگرم و صمیمی. روز دوشنبه که با فریبا جون تلفنی صحبت کردم دیانا و نیروانا هم با هم حرف زدن اون هم چه مکالمه ای بیش از نیم دقیقه ادامه نداشت. البته از طرف دیانا قطع شد وگرنه نیروانا جون حسابی اهل صحبت کردن پای تلفن بود. دیانا که گوشی رو قطع کرد به من گفت: چه دختر خوبی بود این نیروانا مامان!! مامان: آفرین چه زود فهمیدی که دختر خوبی بود.   خلاصه تمام شب تا قبل از خواب دیانا داشت برنامه ریزی می کرد. می گفت: من و نیروانا ( البته بیشتر می گفت دوست جدیدم ...

دیشب به شدت احساس خستگی و خواب آلودگی می کردم. زود سر و ته شام و مسواک و ظرفهای نشسته را هم آوردم تا به تختخوابم پناه ببرم. اما انگار دخترک زیبای من خوابش نمی آمد. مدتی است که اول در اتاق دیانا چرتی می زنم تا او خوابش ببرد و بعد از اتاقش بیرون می آیم. دیشب هم همین کار را کردم. و حالا باقی ماجرا... مامان: شب به خیر دخترم او را بوسیدم و در تختش گذاشتم و خودم هم پایین تخت خوابیدم تازه چشمهایم گرم شده بود که: دیانا: مامان من میخوام پیش تو بخوابم مامان: بیا عزیزم کمی قلت زد و دوباره بلند شد دیانا: من میخوام تو تختم بخوابم مامان: باشه عزیزم. فقط زودتر بخواب من خیلی خوابم میاد و هنوز تازه خوابم برده بود که : دیا...

دیشب من رو نقاشی کردی. با همون رنگهایی(بنفش و صورتی) که دوست داری. اول یه دایره می کشیدی و بعد هم حسابی رویش را خط خطی می کردی و می گفتی موهات بلنده اومده تو صورتت. و یا یه دایره می کشیدی و می گفتی خراب شد و بعد باز همون خط خطی ها روی صورت مامان و باز هم می گفتی موهات بلند... این کار رو چند بار تکرار کردی و بعد هم یه خط پیچ پیچی کشیدی و گفتی این هم شانه و در عالم خیال شانه رو برداشتی و کشیدی روی موهای بلندی که برای من کشیده بودی و بعد هم کشیدی روی سرم و موهای من رو شونه کردی. ...

سه ماه تابستان در انتظار رفتن به زمین بازی پارک ملت گذشت. و مااز اولین روز افتتاح زمین بازی جدید مشتری دائمی این محوطه بازی شدیم. رنگهای جذاب کفپوش ها و انواع سرسره و تاب و الاکلنگ و از همه مهمتر فواره های آب بازی و زمین ماسه که دیانای عزیزم از هیچ کدوم اینها نمی گذره. حالا ما سعی می کنیم جدا از وقتهایی که خودمون میریم پارک ملت و زمین بازی، هفته ای یکبار با دوستان گلمان قرار میذاریم و بچه ها را به آنجا می بریم . جای شما خالی به ما که خیلی خوش میگذرد. دیروز سر ظهر به همراه هم ( بابا و مامان و دیانا) به آنجا رفتیم. چون دیانا صبح دیر از خواب بیدار شده بود و صبحانه را هم دیرتر خورده بود برایش ناهار برنداشتم ولی تنقلاتی بود که ته دل کوچک...

مامان و دیانا با آهن رباهای play magnet بازی می کردند. دیانا: مامان یه تِرَم بساز مامان: تِرَم چیه عزیزم؟ دیانا: یه تِرَم بساز دیگه! مامان: خوب برام توضیح بده من منظورت رو متوجه نمیشم. دیانا: همونی که یه روز رفتی منو گذاشتی پیش دایی مامان: من تِرَم رفتم؟؟!!! آها من حرم رفتم تو رو گذاشتم پیش دایی دیانا: آره ... حالا یه حرم بساز مامان: عزیزم حرم چیز نیست یه جایه. مثل مسجد ( دیانا رو تا حالا حرم نبردم) دیانا: خوب منو ببر حرم مامان: باشه عزیزم میبرمت دیانا: حالا یه حرم بساز!!!!!!!!! مامان: خوب حالا بیا یه چیز دیگه بسازیم من بلد نیستم حرم بسازم و بعد مامان شروع کرد به ساختن هرم مثل همیشه دی...

  تختخواب جدید دیانا جون دیانا و پاییز صورت تمشکی دیانا و عزیز دل مامان در حال فوت کردن قاصدک من و دخترم و پاییز هزار رنگ خسته از پیاده روی و یک خواب عمیق  تو را تا ابدیت دوست دارم عشق من دیانا گفت از من و مداد رنگیها عکس بگیر مامان موزه دارآباد ...

امروز با دوستان گلمان رفتیم پارک ملت و دیانا و آتوسا و باران حسابی بازی کردند. خیلی باحال میشن وقتی بهم میرسن کارهایی می کنن که نگو و نپرس، کارهایی که شاید وقتی تنها باشن اصلا انجامش ندن و این برای من خیلی جالبه. یه حس خاصی دارم جدیدا زیاد بهش توجه می کنم اینکه یادمه وقتی دیانا زیر یک سال بود و تازه دندون درآورده بود همش فکر می کردم الان شیرینترین لحظه های بچه داری است و دیانا هیچ وقت به این بامزگی نخواهد بود و حالا در آستانه سه سالگی وقتی دیانا حرف میزنه یا با هم بازی می کنیم با این همه شیطنت و بازیگوشی دوست دارم قورتش بدم. آره داشتم به دوستای گلم می گفتم که وقت دیانا زیر یک سال بود هیچ گاه فکر نمی کردم که باز روزهایی باشه که من بگم از...